Şövenistleşen Aziz'in Çocukları!

Büyüklerimiz söylerler, 90'lı yılların başından sonra taraftar kültürü değişmeye başladı..Daha Fanatik bir taraftar topluluğu ortaya çıkmış oldu. Fanatikleşen taraftarı, yönetimler bir kaç nedenden beslemeye başladılar. ve yönetimlerin bunları beslemesi fanatik döngüyü helezonik şekilde güçlendirerek büyüttü. Yönetim bu insanları destekledi çünkü fanatik taraflarların sevmediklerine, rakiplerine, sisteme uyguladıkları psikolojik baskı faydalı sonuçlar veriyordu. Bu insanlar yöneticilerin mafyavari işlerinde kullanıldılar dahası fanatikleşen taraftar takım ürünlerini satarak takıma para kazandırıyordu. En fanatik ve çok sayıda taraftarı olan takım her halükarda güçlü ve zengin bir takım oluyordu, zira bu kadar büyük ve fanatik bir kitleyi yöneten yöneticiler siyasal güçler de kazanıyorlardı. Bunun en somur örneklerini "Futbolda temiz kramponlar" operasyonunu başından sonuna kadar incelerseniz göreceksiniz.. Tek bir sözü ile binlerce insanı sokaklara dökebilecek insanların iktidar açısından önemini azımsamak körlüktür. Bu faydalar yanında kontrol etme ihtiyaçları da yönetimleri fanatikleri beslemeye ve kendilerine bağlamaya zorladı. Zira fanatik taraftar gruplarının yaptıkları eylemleri ülke çapında bir çok refleksleri değiştirmeye yetiyordu. 


Medya ise fanatik taraftarlara uygun haberler sunmaya başladı. İlk nedeni bu tipte haberler satıyordu. Fanatik yazarlar daha fazla okunuyor, daha büyük trajlar gazetelere akıyor, (bu manada fenerbahçe medyasının neden daha büyük olduğu da izahını buluyordur: Çünkü çok satıyor) fanatik spor programları daha fazla izleniyor, fanatik spor yazarlarının yaptıkları tartışmalar rating rekorları kırıyor, medya para kazanıyordu. Medya tüm retoriğini fanatizm üstüne kurdu, gittikçe fanatikleşen yazılar, taraftar ve yönetimler ile acaip bir döngüye girildi. Bu döngünün içinden öyle bir adam çıktı ki tüm bu retoriğe hakim olan bir adam; Aziz Yıldırım. Futbolun gediklisi insanları yönlendiriyor, bazılarını figuran olarak kullanıyor, Türk futbolunun bu kokuşmuşluk ve pislik hengamesinde futbola yön veriyordu. 

Türkiye'nin yaşadığı sosyolojik dönüşümü de azımsamayalım. Bunu hep söylüyorum, Emre Kongar'ın deyişi ile "yağma kültürü" Türkiye'ye hakim olup, siyaset alanında genel bir çürümüşlük, rant psikozu, medya-siyaset-mafya eksenleri kurulurken futbol gibi büyük ranta sahip bir alan bu değişimlerin gerisinde kalamazdı. Futbolun yarattığı büyük rant, büyük karlılık bir anda mafyanın da dikkatini celbetti. Oral çelik gibi bir adam işte bu dönemde Malatyaspor başkanı olabiliyor, bir iddiaya göre Alaaddin Çakıcı'nın cinayeti ile Haluk Ulusoy federasyon başkanlığına seçiliyor, Sedat Peker, Aziz Yıldırım gibi adamlar maçları kontrol etmeye ahdediyordu. Bunun ortalama insana yansıması, büyük sonuçlara gebedir. Zira futbol atmosferi gittikçe büyük düellolara sahne olmaktadır.

Buna gözünü kapayanlar, yıllardır mafyanın futbolda olmadığını (Hatta siyasetinde üzerinde olmadığını) savunanlar büyük gaflet içindedirler. Aziz Yıldırım tüm paradigmaları ile Türk Futboluna ve Fenerbahçe'ye hakim olmuştur. Abdullah Öcalan bugün pkk'yı nasıl imralı'dan yönetiyorsa, Aziz Yıldırım'da metristen fenerbahçe'yi yönetiyor..

 3 temmuzdan önce fenerbahçe tarafından keşke, Galatasaray taraftarı tam seçim öncesi iktidarın en büyük yatırımı olan Telekom Arena'da başbakanı yuhaladığında, tüm iktidar Galatasaray camiasının üstüne yüklenirken fenerbahçe kulübünden zırnık kadar destek gelseydi...Keşke bu sıralarda Aziz Yıldırım'la başbakan kahkahalarla Alex'li resmi vermeseydi, keşke o iktidara, taraftar grupları en azından referandumda destek vermeseydi..En azından ortada dursaydı...Keşke zırnık kadar daha önce 'fenerbahçe son kale' diyebilseydi, keşke zırnık kadar 3 temmuzdan önce iktidar bizi sevmiyor diyebilseydiniz ,keşke bir defa başbakan o stada geldiğinde bir ıslık sesi duyulsaydı, tek bir kişinin bile...Keşke "Adam gibi adam Recep Tayyip Erdoğan" pankartı açılmasaydı.



Olmadı...3 temmuzda o acımasız güç bu sefer senin canını yakınca en azılı iktdar düşmanı ve muhalif oldun. Ama geç kaldın söyleyeyim.


Darbe soruşturmaları nedeniyle, intihar edenlere, çoluk çocuğu sefil olanlara, aileleri yıkılanlara, itibarları mahfolanlara tek bir destek kelimesini esirgerken, başbakanla birlikte yanında Alex olduğu halde kameralara kahkahalarla poz verdin.


Bir kulüp olarak her kesime eşit olman gerekirken hep başbakanın yanında, ihtiyacı olduğu yerde oldun.


Şimdi çok büyük muhalif oldun ya, kimsenin umrunda değil, emin ol. Ne o başbakanının nede geriye kalan yüzde seksenin.


Şimdi yüzüne Aziz Yıldırım maskesi takıp (kim bilir belkide Aziz Yıldırımı'n taşeronları tarafından organize edilen, olmadığından emin misin?) gösterilere katıl. Buna da 'renk aşkı' diyeceksen zaten aklın senin değildir. Aynen devam et güzel kardeşim.

Kocaman kocaman Aziz'in çocukları...